نصب و پیکر بندی دیسک های سخت ساتا  تا حدودی با دیسک های قدیمی تر ا تی ا تفاوت دارد. منظور از نصب، نصب فیزیکی دیسک شامل قرار دادن در محفظه مورد نظر در کیس، اتصال کابل رابط و اتصال کانکتور تغذیه آن و منظور از پیکربندی آماده سازی درایو برای نصب سیستم عامل و همچنین استفاده از قابلیت های دیگری همچون استفاده از انواع ارتباط رید می باشد

 تفاوت نحوه نصب تنها در نحوه اتصال کابل رابطساتا می باشد، همانطور که در بخش تفاوت های ظاهری دیسک های ساتاو ا تی ا اشاره شد، هر کابل رابط ساتا  تنها قابلیت اتصال یک دیسک سخت را به برد مادر دارد و از این نظر از نصب کابل ا تی ا  که در آن باید تنظیمات اسلاو مستر نیز در نظر گرفته می شد بسیار راحت تر به نظر می رسد

 

  گام بعدی اتصال کانکتور تغذیه به دیسک سخت است. اغلب دیسک های سخت ساتا از دو نوع کانکتور استفاده می کنندو نوع اول و قدیمی تر همان کانکتور 4 رشته ای موسوم به مولکس و نوع جدید تر کانکتور مخصوص دیسک های ساتا 2 که شامل 15 رشته جریان می باشد استفاده می کنند. این کانکتور در منبع تغذیه (پاور) نسخه 1.3 و بالاتر پشتیبانی می شود

البته اکثر دیسک ها از هر دو نوع کانکتور تغذیه پشتیبانی می کنند اما در بعضی مدل ها که تنها کانکتور جدید تر 15 رشته ای پشتیبانی می شود، می توان از یک مبدل نیروی 4 رشته  به 15 رشته استفاده نمود. این مبدل اکثرا همراه برد ماد به فروش می رسد. اما در صورت نیاز، امکان تهیه آن فروشگاه های سخت افزاری وجود دارد

بنابر این نصب دیسک های سخت ساتا بسیار ساده و تنها با نصب در کیس و اتصال کابل های رابط و تغذیه امکان پذیر است

  پیکر بندی دیسک های ساتا  می تواند تا حدودی برای کاربران مبتدی دردسر ساز باشد. در حال حاضر شناساندن دیسک های ساتا در هنگام نصب سیستم عامل ویندوز تنها از طریق راه اندازی که به همراه مادربرد بر روی دیسکت فلاپی و یا بر روی سیدی ارایه می شود امکان پذیر است. البته با پیروی از راهنمای موجود بر روی دیسکت و یا دقت به پیام های داده شده از طرف برنامه نصب ویندوز می توان به راحتی دیسک سخت ساتا را به ویندوز معرفی نمود

RAIDشنایی با

 به معنای تحت الفظی "چیدمان دیسک های مستقل به هم افزوده شده" می باشد و برای اولین بار در سال 1987 مطرح شد.رید  در اصل عبارت است از ترکیب دو و یا مضرب زوجی از دیسک های سخت یکسان و مشابه (دیسک های مورد استفاده در ترکیبات رید  الزاما باید ا این ترکیبات برای دستیابی به دو امر افزایش سرعت خواندن و نوشتن، افزایش ضریب امنیت اطلاعات  و یا ترکیبی از هر دو  مورد استفاده قرار می گیرند. ترکیبات پیچیده تری از رید نیز امروزه در سرور های بزرگ استفاده می شود که صحبت در مورد آن از بحث ما خارج است 

RAID 0

 هدف از این نوع ترکیب، دستیابی به سرع بیشتر در هنگام خواندن و یا نوشتن از دیسک سخت می باشد. در این ترکیب از دو دیسک سخت مشابه استفاده شده و اطلاعات به صورت موازی بر روی دیسک ها قرار می گیرد. برای مثال با ترکیب دو دیسک سخت 80 گیگابایتی در حالت رید0 سرعت دستیابی به اطلاعات در حدود دو برابر افزایش پیدا می کند. اما ظرفیت نهایی قابل استفاده در این ترکیب برابر با ظرفیت یکی از دیسک ها می باشد. از این ترکیب در مواردی که نیاز به سرعت بالا برای دستیابی به اطلاعات وجود دارد استفاده می شود

امتیاز منفی این ترکیب آن است که در صورت بروز مشکل برای یکی از دیسک ها، اطلاعات موجود در دیسک دیگر نیز بدون استفاده خواهد ش

RAID 1

 هدف از این ترکیب افزایش امنیت برای اطلاعات است. در این ترکیب اطلاعات به صورت یک سان بر روی هر دو دیسک

منتقل شده و با از دست دادن یکی از دیسک ها می توان از اطلاعات دیسک دوم استفاده نمود. این ترکیب بیشتر در مواردی که اطلاعات مهم و حیاتی هستند مانند سرور ها، ادارات و مراکز بایگانی استفاده می شود

RAID 0+1

 با ترکیب چهار دیسک سخت یکسان و هم مدل می توان از امتیازات دو ترکیب  به صورت همزمان استفاده نمود. امتیاز منفی این ترکیب هم هزینه تمام شده بالا به شمار می رود